Niezwykłość tego tomiku wierszy polega na tym, że czasami wystarczą dwie proste linijki, by w kontrkompozycji do obrazu otrzymać – pomimo swej pozornej ascetyczności – pełną treści myśl.
Tomik wydaje się ascetyczny, ale nie oznacza to, że formułowane przez Grażynę Canevall poetyckie rozmyślania są ulotne. Wręcz przeciwnie – w pamięci czytelnika jeszcze długo po lekturze, poruszają, budzą refleksje, dają uczucie, że wiersze te nie były tylko stylistyczną wydmuszką.
Grażyna Canevall (ur. 1958) filolog, reżyser, pedagog, jest absolwentką filologii szwedzkiej na Uniwersytecie Jagiellońskim, mieszka w Sztokholmie. Jej debiutancki tomik ”Erinran” ukazała się w Polsce w 2020 roku. Były to poukładane chronologicznie wiersze i odautorskie komentarze do nich, będące czymś w rodzaju didaskaliów, tworząc opowieść o autorce, jej dojrzewaniu, pierwszych próbach literackich, o wchodzeniu w dorosłość w czasach Solidarności w PRL, w końcu także o emigracji.
”Cantarei” wydany po szwedzku wespół z Ingelą Karlsson, teatrologiem, to poetycki dialog między dwoma autorkami. Refleksyjny świat – z jednej strony ilustrowany obrazami, z drugiej krótkim poetyckim tekstem. Jak we wstępie/rozmowie do tomiku twierdzą autorki poetyckie inspiracje ich twórczości znajdziemy w poezji Herberta i Szymborskiej.
Stanisław Sobolewski
Świetna recenzja! Ale tym bardziej chciałoby się przeczytać choć jeden wiersz czy choćby dwie linijki jako przykład na genialność tak zachwalanej poezji…