Miasto posiada także historyczną polską nazwę: Wołogoszcz. Położone jest w kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze nad cieśniną Piana, 123 km od Szczecina. Zwane jest bramą wyspy Uznam, z którą połączone jest 2 miejskimi mostami. Wolgast liczy obecnie ponad 12 tys. mieszkańców.
Wolgast założony został przez Słowian połabskich. Początki grodu sięgają X-XI w. W pierwszej poł. XII w. wszedł w skład Pomorza Zachodniego stając się siedzibą kasztelanii. Gród był ważnym punktem strategicznym podczas walk duńsko-słowiańskich w 2 poł. XII w. Wolgast był pierwotnie tylko niewielkim punktem na mapie kupieckiej, ktόremu ochronę zapewniał pobliski zamek warowny. Około roku 1282 Wolgast otrzymał prawa miejskie. W roku zaś 1296, po podziale księstwa zachodniopomorskiego – na księstwo szczecińskie i księstwo wołogoskie, stało się stolicą tego drugiego (do roku 1625). W tym okresie rezydencja książąt wołogoskich mieściła się na zamku w Wolgast, dziś nieistniejącym. Jako miasto portowe Wolgast był przez jakiś czas członkiem Związku Hanzy. W latach 1285-1625 miasto służyło książętom pomorskim za rezydencję. W czasie wojny trzydziestoletniej w pobliskim Peenemünde w roku 1630 wylądowały wojska króla szwedzkiego Gustawa Adolfa rozpoczynając szwedzką okupację. Wolgast należał do Szwecji do roku 1815, a na mocy postanowień kongresu wiedeńskiego w roku 1815 miasto przeszło w ręce pruskie. W latach 1949-1990 należało do NRD.
Po zjednoczeniu Niemiec Wolgast zrozumiał swoją szansę i konsekwentnie inwestował w walory swojego położenia. Stał się miastem coraz lepiej osiągalnym. Posiada już od kilku lat połączenie kolejowe z Polską. Życiem tętni również tamtejszy port przeładowując ok. 800 tys. ton towarów rocznie. I nic tak znacząco nie wpłynęło na gospodarkę miasta jak port nad Pianą.
Miasto poprzecinane jest wewnętrznymi kanałami. Dorobiło się także kilku wspaniałych mostów. Pierwszy był kolejowy „holenderski” z 1850 r. W jego miejsce zbudowano w 1922 r. Kleine Brücke, a ten z kolei ustąpił w roku 1999 miejsca mostowi biegnącemu nad kanałem. Kolejny był Alte Amazonenbrücke (1861 r.), który zapadł się i został rozebrany w roku 1950. Odbudowano go w 1996 i dzisiaj można bez obaw spacerować po nim pomiędzy Starym Miastem a portem ze spichlerzami. No i w końcu niezwykły, zwodzony, błękitny Peenebrücke łączący dzisiejsze Niemcy z wyspą Uznam. Jego pierwsza wersja, Alte Peenebrücke, powstała w 1934 r. Został wysadzony w powietrze pod koniec II wojny światowej, odbudowany w 1950, przebudowany i przesunięty o kilkadziesiąt metrów w 1996. Dzisiaj jest symbolem miasta i pomnikiem techniki.
Wolgast jest ponadto tadycyjnie miastem rzemieślniczo-przemysłowym o regionalnym i ponadregionalnym znaczeniu. Obecna sytuacja gospodarcza miasta jest związana z widocznymi sukcesami w procesie modernizacji i zmian strukturalnych. W swojej funkcji jako średni ośrodek miejski miasto jest jednym z preferowanych ośrodków do rozwijania działalności rzemieślniczej i przemysłowej. Celem jest stworzenie wielobranżowej struktury gospodarczej z rozwojem działalności usługowej.
Wolgast to dawna siedziba książęca, zachwyca pełnymi wdzięku uliczkami i zakątkami. Każdy turysta odwiedzający to piękne miasto zaczyna jego zwiedzanie od XIV-wiecznego kościoła św. Piotra, który znajduje się na Europejskim Szlaku Gotyku Ceglanego, projektu pod patronatem UE. Z jego 56-metrowej wieży roztacza się wspaniała panorama miasta i okolicy. W podziemiach świątyni znajduje się krypta z grobowcami książąt pomorskich z linii Pommern-Wolgast. A we wnętrzu świątyni eksponowane są modele żaglowców przymocowane do ścian – wota żeglarzy ofiarowane za cudowne ocalenie z morskich sztormów. Ewangelicki kościół pw. św. Piotra słynie także z licznych obrazów. A w pobliżu, w najstarszym budynku w mieście z roku 1676 z muru pruskiego i nazwanym od kształtu holenderskiej konstrukcji dachu „młynkiem do kawy”, znajduje się Muzeum Historii Miasta. Prezentowane tam zbiory prezentują wielowiekową historię miasta – od słowiańskiej osady i centrum kultu boga Jarowita, poprzez siedzibę książąt pomorskich, aż po czasy współczesne. Warte odwiedzenia są także: kaplica św. Jerzego (Breite Str.), kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa (Saarstr) – zbudowany w roku 1910 jako świątynia katolicka czy wreszcie Peenebrücke – nowoczesny most na cieśniną Piana z 1996 roku. Polecam.
Tekst i zdjęcia: Leszek Wątróbski
