Lądek- Zdrój, to polskie miasteczko dolnośląskie położone w Sudetach w dolinie rzeki Białej Lądeckiej. Jest to miasteczko uzdrowiskowe, znane na całym świecie.

W roku  w 1282 z nadania księcia wrocławskiego jakim był Henryk Probus, miasteczko to uzyskało prawa miejskie. Jest to miasto uzdrowiskowe, które już z tego słynęło pod koniec XV wieku. Uważany jest Lądek za najstarsze uzdrowisko w Polsce, ponieważ jak podają nam liczne źródła historyczne w 1241 roku istniały już tu urządzenia kąpielowe, które zostały zniszczone przez Tatarów powracających z bitwy pod Legnicą. Najstarszy zakład przyrodoleczniczy o nazwie „Jerzy” posiadający źródło wód mineralnych został tu wzniesiony w 1498 roku.

Budowa Nowego Zakładu

W 1678 roku rozpoczęto budowę Nowego Zakładu, który był dokładnie odwzorowany na łaźniach tureckich. Źródło wód, na którym został zakład ten wzniesiony nosi nazwę „Wojciech”. W połowie XIX stulecia, na terenie wschodniej części ziemi kłodzkiej odkryto źródełko „Marianna Orańska”, którym leczą się osoby cierpiące na drogi oddechowe.

Dzięki Orańskiej

Lądek wiele zawdzięcza Mariannie Orańskiej, dzięki jej inicjatywie wybudowano drogę łączącą miasto z Kamieńcem i Zębicami, a nawet prowadzi droga ta na Morawy. W 1829 roku w Lądku odkryto nowe źródło wód leczniczych, noszące nazwę „Chrobry”, które posiadało właściwości optalmiczne. W roku 1838 powstało tutaj inhalatorium, o którego nowoczesności rozpisywały się niemieckie dziewiętnastowieczne gazety.

W granicach państwa niemieckiego

Od roku 1871, miasto to leżało w granicach państwa niemieckiego. Stąd też od tego czasu uzdrowisko w Lądku- Zdroju zaczęło nosić nazwę Bad Landeck. Zmiana ta wynikała z promocji miasta i co się z tym wiąże z promocją wspomnianego uzdrowiska, do którego napływała ludność głównie z zagranicy.

Okres powojenny

W okresie II wojny światowej, Lądek- Zdrój wcale nie ucierpiał. Niemcy nie atakowali tego miejsca sądząc, że po wojnie znów będzie należało do Niemiec. Dnia  9 maja 1945 roku, zostało ono zajęte bez walk przez oddział Armii Czerwonej. W budynku przy ulicy Orlej 4 umieściła się radziecka komendantura miasta. Pierwszym polskim burmistrzem, powołanym na ten urząd po wojnie był Stanisław Latos, który rozpoczął urzędowanie dnia 15 czerwca 1945 roku. Polscy osadnicy zaczęli napływać tu od sierpnia 1945 roku. We wrześniu 1946 roku, przeprowadzono akcję wysiedlenia niemieckich mieszkańców miasta.

Szybownictwo

Tuż po I wojnie światowej, w tym miejscu na ziemi kłodzkiej, rozwijano szybownictwo. Powodem były ograniczenia rozwoju lotnictwa wojskowego narzucone Niemcom przez obowiązujący wówczas traktat wersalski. Szybownictwo pozwalało wówczas tanio szkolić niemieckich pilotów, których niejedna eskadra zaatakowała Polskę podczas kolejnej wojny.

Ewa Michałowska-Walkiewicz