Nie tylko o Grecję tu chodzi, ale i o greckość, która przekracza granice tego pasjonującego kraju. Autor przytacza passus z książki Jacka Hajduka „Wolność słoneczna”: Grecja wykracza poza konkretny obszar, jest stanem, za którym tęsknimy, i wzorem, który tylko niewielu z nas umie wpisać w swoje życie.
Autor zdaje się odnajdywać w tej formule, skoro we wstępie pisze:
Na greckiej fali wkraczam w ogród wzruszeń przekraczających granice kraju i jego kultury. Jest w tym podziw dla udanych proporcji, harmonii, światła, jakie spotykamy w Grecji, ale i hołd złożony ekspresji wolności, namiętności, radości, które z greckich doświadczeń wyrastają. No i – zaznaczmy – greka zna osiem określeń na miłość.
Bohaterowie jego opowieści to złożone postaci. Ukazują nam pojemność tego, czym jest greckość i jak w niej interesująco się odnajdują. Piją życie haustami, a nie przez słomkę, wiedząc, że los krnąbrnym jest a życie bywa często nieudane. Pojmują po swojemu, że na prawdziwy optymizm stać tylko gruntownych pesymistów. Paradoks?
Na greckiej fali napisał Barczyk trzy opowiadania, dwa listy do bohaterek opowiadań, cztery „opowiastki reportażujące”. Pokazał też swoje „oniryczne uprawy greckości”, zapisane najpierw na serwetkach, w książce zaś stanowiące swoiste intermedium. Całość jest formalnie zróżnicowana. Jest to proza podana w formie opowiadań, opowiastek, listów zapisków, wszystko po to, by możliwie najlepiej oddać to, co w Grecji i greckości fascynujące.
Książka dostępna jest w wersji papierowej i jako e-book, zamawiając w salonach Empik, jak i kupując za pośrednictwem witryn: empik.pl. , bonito.pl, zaczytani pl.
