W Klemensowie znajduje się zamek wybudowany w stylu barokowym, który datuje się na lata powstania 1744-1746. Zbudowany on został z inicjatywy Teresy Zamoyskiej, z myślą o przyszłym potomku, którym okazał się Klemens Jerzy Zamoyski. Klemens bardzo ukochał tę rezydencję oraz cała okolicę i sam nazwał ją od swojego imienia.

Najstarszą część pałacu pobudowaną według projektu Jerzego de Kawe, a także Andrzeja Bema, wzniósł włoski murarz Jan Columbani. Pałac był sukcesywnie  rozbudowywany przez kolejnego jego właściciela jakim był Henryk Ittara. Początkowo był on letnią rezydencją Zamoyskich, a od 1809 roku, ich główną siedzibą. Przy pałacu istniała również kaplica oraz budynek oranżeryjny.

W czasie działań wojennych 1939-45, budynek zamku w Klemensowie na kwatery wojskowe zajęli Niemcy. We wnętrzach zachowały się zabytkowe kominki, główna klatka schodowa i zabytkowe wyposażenie biblioteki. Zachowały się tutaj regały na książki, ponieważ były one wbudowane na stałe w ściany i nie dało się ich wynieść. Większość książek z ogromnego kilkunastotysięcznego księgozbioru, trafiło do biblioteki Łopacińskich w Lublinie. Pałac posiadał również bogatą galerię malarstwa, zrabowaną w znacznej części przez wojska sowieckie w roku 1945. Reszta wyposażenia została przeniesiona do muzeum w Kozłówce i Zamościu.

Pomieszczenia mają układ amfiladowy, zatem budynku tego nie można przekształcić na hotel. Wokół znajdują się zabudowania gospodarcze oraz obszerny park  posiadający 100 ha wielkości. Jest on o charakterze angielskim, który posiada wielogatunkowy starodrzew. Wśród egzotycznych roślin występują takie okazy jak: surmia zwyczajna, sosna wejmutka, orzech czarny, a cały budynek porasta milin.

W każdą listopadową noc, straszy tutaj duch Klemensa Zamoyskiego, który spaceruje po pięknym parku sprawiając wrażenie, że podziwia on okazałe drzewa, które tam się znajdują.

Ewa Michałowska-Walkiewicz

Foto: Wikipedia