Świat wpadł w obsesję na punkcie śmierci. Dzienniki telewizyjne od Bombaju przez Warszawę po Nowy Jork zaczynają się od dwóch cyfr: ilość nowozarażonych, ilość zgonów. W Polsce druga cyfra osiągnęła niemal 80 tysięcy. To jakby zapadło się pod ziemię dużeCzytaj dalej

Człowiek zarabiający na chleb w jakimkolwiek zawodzie i zakątku świata, najchętniej rozmawia o sprawach związanych z pracą. Pewnie dlatego, że mało wie o innych przestrzeniach swojej egzystencji. Jesteśmy tym co robimy tak związani i zaabsorbowani, że nie starcza czasu siłCzytaj dalej

Pandemia? Nie zrobiła mi krzywdy, pokazała tylko, że można żyć inaczej. Mniej spotkań bezpośrednich i dotknięć, więcej telefonów i Internetu, więcej samochodu mniej kawiarni. Jasno uświadomiłem sobie, że przeszłość warunkuje teraźniejszość, tak politykę jak sprawy społeczne, ale jakoś nigdy nieCzytaj dalej

Nie ma się co wymądrzać (moja wspaniała babka Maria mówiła „wymandrzać”), pomyślałem. Nie wysilaj się, w końcu wszystko już zostało powiedziane i to wiele razy, sięgnij do przysłów, powiedzeń, żartów, mott (czy motto się odmienia, a jeśli tak, to jak?).Czytaj dalej

Świat, w którym toczymy życie, nie dostarcza atrybutów stabilności. Nie budzi zaufania i stąd zapewne się bierze, że pełno we mnie wątpliwości. Myślałem, że wraz z zasadniczą zmianą miejsca zamieszkania wiele lat temu, oraz wiekiem, lepiej sobie będę z życiemCzytaj dalej

Obudziłem się w miłym śnie. Jakaś postać pojawiła się i skupiała w sobie jak w soczewce dobro. Nic więcej. Była i promieniowała dobrem. Jeśli to Bóg, bardzo pięknie i mądrze mi się objawił. Bez fanfar, aniołów, arcyaniołów, serafinów, a tylkoCzytaj dalej

Pandemia odcięła nas od teatru, opery, koncertów czy kina. Telewizja jest ich niedoskonałym substytutem. Przeżycia live odbieramy znacznie silniej. Molom książkowym, do których sama należę, nic nie może zastąpić biblioteki. Zamknięto je w okresie intensywnej pandemii, ale obecnie ich lokalneCzytaj dalej

Przed naszymi oczami rozgrywa się, idąca pełną parą realizacja grupowej nie – moralności. System” pozwala koniunkturalistom, miernym aferzystom, nieudacznikom z przerostem ambicji,  unikać nieprzespanych z powodu wyrzutów sumienia nocy. Wrażliwość sumienia zastąpiona została surogatem w postaci wysokich stanowisk i wynagrodzeńCzytaj dalej

Człowiek ulega zmianom. Podobno całkowicie się zmienia, co siedem lat. Bym się nie upierał przy cyfrze, ale że się stopniowo odnawia – to fakt. Ciało zwolna wymienia komórki na nowe, i gdy spotkasz po latach (siedmiu?) przyjaciela, to będziecie sięCzytaj dalej

Wciąż trudno mi uwierzyć, że Krystyna nie żyje. To była niezwykle mądra kobieta, mądra życiową mądrością. Mieliśmy różne pasje i jedną wspólną – dzieci. Żyliśmy trochę obok siebie, ale kochała nas wszystkich ufną i spokojną miłością, była stabilizatorem i twórcąCzytaj dalej

Zacznę od demagogii. Ukochany uczeń Sokratesa, Platon wezwany do składania zeznań w procesie swego Mistrza. Powiedział tak: „Bardzo kocham Sokratesa, ale prawdę bardziej”. Zeznanie Platona było ostatecznym powodem skazania Sokratesa na śmierć. Ja też lubię prawdę, ale prawdopodobnie bym takCzytaj dalej

Działo się to w czasach, gdy dzisiejsi emeryci tryskali zdrowiem i życiowymi inicjatywami, litr benzyny kosztował tyle, co „Dagens Nyheter” czyli koronę dwadzieścia pięć, dolar dwie i pół korony, redaktor LGG dysponował dużą męską urodą, a bracia Wróblewscy mieli trzyCzytaj dalej

Pandemia odcięła nas od źródeł nowin kulturowych: teatru, opery, koncertów czy kina. Telewizja jest ich niedoskonałym substytutem.  Przeżycia live odbieramy znacznie silniej. Molom książkowym, do których sama należę, nic nie może zastąpić biblioteki. Zamknięto je w okresie intensywnej pandemii, aleCzytaj dalej

Przyśnił mi się dziwny sen. Śniłem sen o Szaleńcu. Inaczej mówiąc o takim gatunku człowieka, który chcąc wyjaśnić świat przy pomocy jednego sposobu, posługuje się jednym prawidłem, choć wszyscy widzą i wiedzą, że świat wymaga ich (sposobów i prawideł) wiele.Czytaj dalej

W Wenecji, chwilę przed przybiciem stateczku relacji Wenecja – Lido do brzegu, patrząc z prawej burty, widać masywny ceglany budynek. Dziś pusty, ale historią sięgający lat 1400. Lazaretto Vecchio. Szpital zbudowany by przyjąć zadżumionych. Czterdzieści lat później zbudowano na pobliskiejCzytaj dalej

Nowe pokolenia mają być zmutowane, nie odbudowywane. To zdanie, wyraźne jak faks z instrukcją, nadeszło we śnie. Pojawiło się tuż nad ranem, niemal równocześnie z przebudzeniem, jak jasny, z chirurgiczną nieomal precyzją podany, rozkaz sztabu do podległych dywizji. Co toCzytaj dalej